Σκιαπαρέλι, Τζοβάννι Βιρτζίνιο

(Schiaparel-II). Ιταλός αστρονόμος (Σαβιλιάνο, Κούνεο 1835 - Μιλάνο 1910). Αφού πήρε το 1854 στο Τουρίνο το πτυχίο του μηχανικού και αρχιτέκτονα, κέρδισε σε διαγωνισμό μια υποτροφία που του επέτρεψε να σπουδάσει αστρονομία στο Βερολίνο, κοντά στο διάσημο αστρονόμο Ένκε. Το 1859 διορίστηκε στο αστεροσκοπείο Μπρέρα στο Μιλάνο όπου, το 1861, ανακάλυψε τον 69o αστεροειδή, την «Εσπερία», ενώ συγχρόνως διακρίθηκε για τις μελέτες του πάνω στη φύση και στην προέλευση των κομητών. Στο αστεροσκοπείο της Μπρέρα παράμεινε 40 περίπου χρόνια ως πρώτος αστρονόμος και στην περίοδο αυτή κατείχε και την έδρα της γεωδαισίας στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου και διατέλεσε επίσης καθηγητής του πανεπιστήμιου της Παβίας. Το 1889 έγινε γερουσιαστής και υπήρξε μέλος πολλών ιταλικών και ξένων ακαδημιών, ενώ συγχρόνως του απονεμήθηκαν πολλές τιμητικές διακρίσεις (βραβείο Λαλάντ της Γαλλικής Ακαδημίας 1868 και 1890). Το 1900 αποσύρθηκε από την ενεργή δράση και ασχολήθηκε με τη συγγραφή μιας ιστορίας της αστρονομίας, η οποία όμως έμεινε ασυμπλήρωτη. Παρόλο που ασχολήθηκε με μελέτες αναφερόμενες στη μετεωρολογία, στα μαθηματικά, στη φυσική και στο γήινο μαγνητισμό, η ευρύτατη επιστημονική του δραστηριότητα συνδέεται κυρίως με τις αστρονομικές μελέτες του. Μεταξύ άλλων απόδειξε την ταυτότητα των χρόνων περιστροφής και περιφοράς του Ερμή και της Αφροδίτης· το 1867 ανακάλυψε τη σχέση που υπάρχει μεταξύ κομητών και διαττόντων αστέρων και όπως απόδειξε ο Σ. οι τελευταίοι είναι συντρίμματα κομητών, σε διάλυση, που οι τροχιές τους συναντούν την τροχιά της Γης. Ο Σ. σχεδίασε τον πρώτο επιστημονικό τοπογραφικό χάρτη του πλανήτη Άρη με πραγματικά μεγάλη ακρίβεια: η ανακάλυψη απ’ αυτόν των διώρυγων και της διδυμίας τους προκάλεσε πολλές αμφισβητήσεις και διαφορετικές ερμηνείες που ακόμα δεν έχουν εξαλειφθεί. Από τα πολυάριθμα έργα του, τα πιο ενδιαφέροντα είναι: Σχέση κομητών και διαττόντων αστέρων (1866), Οι πρόδρομοι του Κοπέρνικου στην αρχαιότητα (1873), Οι συγκεντρωτικές σφαίρες (1875), Παρατηρήσεις σχετικές με την περιστροφή και τοπογραφία του πλανήτη Άρη (1878). Ο Ιταλός αστρονόμος Τζοβάνι Βιρτζίνιο Σκιαπαρέλλι.